Het was liefde op het eerste zicht toen ik een okergeel stofje met kleine blauwe, oranje en rode bloemetjes zag liggen. Bovendien allemaal kleuren uit mijn herfstkleurenpallet, ik kon het dus zeker niet laten liggen.
Het nivalis-kleed van Sofilantjes valt bij de meiden telkens prachtig. Waarom zou ik dat dan niet voor mezelf maken. Het werd de simpelste versie met ruime col.
Oud roze en zwart komen hier zelden (lees niet) voor in onze kleerkast. Toch was het liefde op het eerste gezicht bij een stukje paneelstof met een prinses in oud roze en zwart-wit streepjes.
Ik verknipte mijn favoriete patroon, de ileana dress, en tekende er lange mouwen bij. Ik puzzelde alles op het stukje stof (dat maar 70cm groot was) en naaide nadien alle puzzelstukjes terug aan elkaar met hier en daar elastische volant band tussen. De halve cirkelrok zorgt terug voor de nodige zwier.
Een ideaal kleedje voor de komende herfstdagen. Om koude beentjes te voorkomen naaide ik uit die 70 cm ook nog twee beenwarmers.
L. draagt die beenwarmers liever als kniekousen, dus zal ik de onderkant nog wat nauwer maken, zodat ze beter aansluiten als kousen.
En of ze tevreden is met haar nieuwe outfit…
Ze zijn er helamaal klaar voor, voor de derde kleuterklas en het derde leerjaar!
En hoe kan je het schooljaar beter starten dan in een nieuw kleedje. Voor beide dames naaide ik een combinatie van Ileana-dress (bovenstukje) en rugam rokje.
Beide kleedjes werden voorzien van een opgestikte sierrist in plaats van een blinde rits, het is eens iets anders.
Dankzij het rokdeel heeft dit kleedje genoeg zwiergehalte, tijd dus voor de zotte fotoshoot…
Aan iedereen een fijn schooljaar gewenst!
Hoewel ze niet in onze tuin voorkomen zijn de bloemen van de rode zonnehoed prachtig. En aangezien ik ook fan ben van de combinatie roze-blauw was het liefde op het eerste zicht toen ik de stof Marie-Flores van Lila-lotta design zag.
Deze keer werd het een kleed voor mezelf en aangezien mijn ‘feestkleed‘ zo leuk valt besloot ik om het ook eens in tricot te maken. Ik tekende een stukje patroon bij om met kapmouwtjes te kunnen werken i.p.v. bandjes en sneed de stof zonder naadwaarde.
De hals werkte ik af met rekbare paspel en achteraf gezien had ik dat ook in de kapmouwtjes moeten doen (wie weet torn ik die ook nog eens los om er paspel tussen te steken …).
En ja hoor, het zwiert terug, want van wie zouden L&L dat meehebben dat ze onmidddellijk testen of hun kleedjes zwieren denk je…
Wie de patronen van Sofilantjes volgt kon er niet naast kijken, de Solis voor vrouwen werd vorig week gelanceerd. Ik had hier nog een stofje in de kast liggen die ik ooit eens voor mezelf gekocht had, hoog tijd dus om het leuke rugdetail van de solis eens te proberen.
Door de print was de keuze voor een plooirok onmiddellijk gemaakt en een cirkelrok (wat ik persoonlijk mooier vind) kreeg ik ook niet uit mijn lap stof. Maar nu had ik wel genoeg stof over om ook voor L. een Solis te maken.
Bij mezelf zit het model perfect, hoewel het de volgende keer toch iets langer mag zijn. Voor L. zat ik qua maten tussen 7 en 8 en de gemaakte 8 jaar is duidelijk voor volgend jaar.
Ik ben alvast heel tevreden met mijn nieuw zomerkleedje, versie nummer 2 ligt hier al geknipt klaar, to be continued dus …
En omdat zot zijn geen zeer doet, deden we gewoon eens gek tijdens de fotoshoot.
Meisjes kunnen geen speelkleedjes genoeg hebben, zeker nu de zomervakantie eraan komt.
Net zoals vorig jaar, een verlengt bovenlijfje, een strook met elastiek en een rimpelrokje, soms kan het simpel zijn.
En omdat ze hier momenteel nog steeds meer op hun handen staan en bijgevolg een shortje onder hun kleedjes aandoen maakte ik uit het restje stof nog een bijpassend shortje.
Het is eens iets anders, de wereld op zijn kop…
Toen Lente het nieuwe topje van haar zus zag, wilde ze ook zo een kleedje met spaghettibandjes…
En dat is nu net het voordeel van zelf kinderkleren naaien … de dag erna had ze haar eigen zomerkleedje.
De montis van Sofilantjes zit zo snel in elkaar, dat het een plezier is om te naaien.
Genieten jullie even mee…
In de kleerkast liggen ondertussen kleedjes en rokje genoeg (of toch niet …), dus werd het deze keer een montis tuniek van Sofilantjes.
Ik was onmiddellijk verliefd op het rugdetail, en ook L. vind die bandjes leuk.
En het blijft natuurlijk belangrijk dat alles kan zwieren, ook al is het geen kleedje.
Ik heb altijd geleerd dat het de details zijn die een outfit afwerken …
Haar vorige poezenkleedje is na een jaar al te klein, maar gelukkig lag er in mijn stoffenkast nog een stuk poezenstof … Tijd dus voor een grotere versie. Aangezien de dames twinning leuk vinden, maar ik daar niet zo zot van ben maakte ik deze keer een Foras van Sofilantjes. Zo hebben ze beiden hetzelfde kleedje, maar toch net iets anders…
Twee vliegen in één klap, want het kleedje zwiert en heeft grote zakken.
Met de overlock zit het trouwens ook super snel in elkaar, iets te snel deze keer, want mijn overlock (of ik…) sneed een gaatje net naast het armsgat. Maar niet getreurd. Ik naaide een strikje om het gaatje te verdoezelen en rimpelde er maar onmiddellijk de mouwtjes onder, zo wie ziet het sneetje nu nog?
Terug een ideaal kleedje om buiten te ravottten …
Een patroon meermaals gebruiken dat is altijd leuk (want patronen overtekenen vind ik echt niet leuk). Na een winterslaapkleed werd het, gezien de temperaturen, tijd voor een nivalis als zomerslaapkleedje.
De eenvoudige versie met kapmouwtjes zit in geen tijd in elkaar. Iets meer tijd was er nodig voor de ruches, maar die werken het kleedje helemaal af.
Het werd getest en goedgekeurd, nu maar hopen dat ze er ook goed in slaapt…
